Één van de voornemens voor dit jaar was om ook in de winter meer uit de tuin te gaan eten, en we hebben daarin een grote stap vooruit gedaan. We hebben boerenkool ( en beginnen het ook lekker te vinden), spruitjes, aardpeer, prei en bietjes buiten staan, in de serre verschillende soorten sla, spinazie en warmoes. Op wat wortels na, hebben we nog geen groenten in de winkel gekocht. We zullen nog niet voldoende hebben om the hungry gap te overbruggen, de periode in het begin van de lente wanneer de wintergroenten op zijn en de nieuwe aanplant nog te klein om te oogsten, maar als we al tot aan de 'gap' geraken, ben ik tevreden. De grootste uitdaging van de wintermoestuin vind ik altijd om er maaltijden met te creëren die iedereen in huis kunnen bekoren: kool, prei en bietjes zijn minder populair dan de zomertoppers als tomaat, courgette en boontjes.
De strijd tegen de woelratten (droge woelratten meer specifiek) is nog niet gestreden, maar sinds we de bomen extra beschermd hebben zijn er geen slachtoffers meer gevallen. Toch niet bij de bomen... In de moestuin werd nog maar eens een rabarber geveld. Het lijkt me niet gegund, een rijke rabarberoogst, maar ik geef me nog niet gewonnen. Drie nieuwe raberberplanten komen deze richting uit, samen met de vervanging voor de gesneuvelde bomen en nog wat extra's. Ik was nu toch bezig met bestellen en werd spontaan hebberig 🙂
Tussen de buien door proberen we zoveel mogelijk naar buiten te gaan, genieten van de herfstkleuren, lekker in de frisse lucht en op zoek naar paddenstoelen. De vele regen heeft voor een explosie aan paddenstoelen gezorgd dus ik kijk en probeer te identificeren. Proeven heb ik nog niet aangedurfd, bij elke paddenstoel die ik tegenkom, word ik geconfronteerd met mijn beperkte zwammenkennis. Het identificeren ter plaatste overstijgt het geduld van een tweejarige ruimschoots, dus ik hou het op foto's nemen en thuis verder zoeken. Om dan te ontdekken dat de foto niet zo duidelijk is als ik hoopte. Eerst dus maar wat ervaring op doen voor ik aan de slag durf in de keuken.
Op druilige regendagen stort ik mij op mijn nieuwe liefde, rozen. Ik vond ze altijd wat oubollig, maar de laatste maanden vind ik ze prachtig (misschien is het de leeftijd?) en wil er graag verschillende in de tuin. In het vakantiehuisje staan twee rozenstruiken die ik heb proberen te stekken, maar dat is nog even wachten voor het resultaat. Buiten dat ze mooi zijn en lekker ruiken, zijn de blaadjes ook een lekkere toevoeging aan een kruidenthee, iets waar ik de laatste tijd wat met experimenteer. Ik leerde onlangs dat er een term is voor al die experimenten en projectjes, creatief generalist . Ik hoor bij de mensen die alles interessant vinden en daardoor alle richtingen uitgaan, maar tijd te kort komen om alles grondig uit te werken. Ik ben er nog niet uit of ik dat erg vind, laat mij nu nog maar even alle kanten opgaan, die focus komt wel, of niet.
Als afsluiter de dappere Calendula's uit de moestuin, ze blijven maar nieuwe bloemen maken ❤️
Heerlijke groentesoep maken.😀